Osteopathie is een geneeswijze die tot doel heeft de harmonie van de mens te vrijwaren, te herstellen of bij te werken.
De osteopaat behandelt de patiënt in zijn geheel: hij zoekt de oorzaak van de aandoening en behandelt het gehele menselijke lichaam, zowel spieren en zenuwen, als beenderstructuren en aandoeningen van het hoofd.
Enerzijds worden de fysiologische bewegingen van de gewrichten hersteld, zodat de beperkingen van de beweging worden opgeheven. Anderzijds wordt door zachte technieken evenwicht gebracht tussen de spieren en de omliggende weefsels als daar te weinig of te veel spanning aanwezig is. Het doel is de “eerste oorzaak” van het onevenwicht op te sporen en aan te pakken.
Osteopathie herstelt het mechanisch evenwicht van het lichaam: om goede fysiologische bewegingen te kunnen uitvoeren moet de verhouding tussen schedel, schoudergordel en bekkengordel volgens welbepaalde mechanische wetten in evenwicht zijn. Dit mechanisch evenwicht heeft een positieve invloed op het zenuwstelsel, op het hormonaal evenwicht , op het organisch-fysiologisch evenwicht en op het psychologisch goed functioneren van de persoon.
Het lichaam heeft in zichzelf de mogelijkheid om zich te verdedigen en te herstellen. Osteopathie kan “een handje toesteken” om het gezond evenwicht terug te vinden.